NC JackJin ตอนที่26

NC CUT!!!!!

                ถึงจะพยายามขัดขืนแต่จินยองก็สู้แรงแจ็คสันไม่ได้อยู่ดี  แต่จะพูดไปเขาเองก็เป็นฝ่ายยอมให้แจ็คสันเองด้วยซ้ำ  ไม่รู้เป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบหรืออะไรกันแน่  ที่แน่ๆตอนนี้อีกฝ่ายก็กำลังคล่อมตัวเขาอยู่  แจ็คสันบรรจงจูบลงบนหน้าผากก่อนจะไล้ลงมาที่สันจมูกและจบลงที่ปากอวบอิ่ม

 ชายหนุ่มค่อยๆขยับริมฝีปากอุ่นอย่างเนิบช้า  รอเวลาให้อีกฝ่ายเผยอปากรับ ลิ้นร้อนแทรกเข้ากวาดดุนความหวานตะหวัดไปมาตามเกมที่เขาสร้างไว้   หลังจากที่ชิมความหวานจากปากแล้ว  ใบหน้าของแจ็คสันก็เริ่มซุกไซร้ที่บริเวณลำคอขาว  สองมือถกเสื้อยืดสีเทาขึ้นอย่างรวดเร็ว  ริมฝีปากหนาค่อยๆไล้ลงมาใกล้บริเวณยอดอก  ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายที่นอนทำตาพริ้มเหมือนคนสติหลุดลอย 

“อ๊ะ...  แจ็คสัน”

                หลังจากที่พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอคราง  แต่สุดท้ายจินยองก็ต้องเปล่งเสียงครางเบาๆออกมาเมื่อลิ้นร้อนไล้ผ่านตุ่มไตสีชมพู  ร่างบางเผลอตัวแอ่นอกรับสัมผัสตามที่อีกฝ่ายมอบให้  มือเรียวขยำอุ้มผมของอีกฝ่ายตามจังหวะการลงลิ้น

“พอแล้ว...”         

                เมื่ออีกฝ่ายสั่งให้หยุดชายหนุ่มก็พร้อมจะทำตาม  แจ็คสันเปลี่ยนจากการลงลิ้นบริเวณยอดอก  เขาค่อยๆใช้ลิ้นไล้ลงต่ำจนถึงบริเวณสะดือ  สองมือปลดตะขอกางเกงยีนส์ก่อนจะดึงทั้งกางเกงยีนและชั้นในของจินยองออกพร้อมๆกัน  แกนกายที่คับแน่นอยู่ในกางเกงก่อนหน้านี้ ตอนนี้ออกมาชูชันและอยู่ในอุ้มมือของแจ็คสันเรียบร้อยแล้ว

“แจ็คสันอย่า  อ๊ะ...”

                ไม่ทันที่จะฟังเสียงห้าม ชายหนุ่มรูดมือขึ้นลงช้าๆ  ความร้อนจากการเสียดสีกันทำให้จินยองเสียวท้องน้อยอย่างมาก  ร่างบางบิดตัวไปมา  ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาตามรูขุมขน ปลายเท้าจิกฟูกเพื่อหาที่ระบาย  จินยองกัดปากล่างกลั้นไม่ให้เผลอครางออกมา   แต่ยิ่งทำท่าทางแบบนั้นยิ่งทำให้แจ็คสันรูดมือขึ้นเร็วขึ้นกว่าเดิม

“อ๊ะ..  อ๊ะ...  อืออออ แจ็ค... สัน พอ... แล้ว” 

                ร่างบางครางออกมาไม่เป็นภาษา  ยิ่งรูดแรงเท่าไหร่จินยองก็ยิ่งครางออกมาดังเท่านั้น  ร่างบางบิดตัวไปมาถี่ขึ้น  เพราะความต้องการกำลังจะทะลุถึงขีดสุด 

“อ๊ะ...   อ๊ะ...  ไม่ไหว... แล้ว”

                แจ็คสันก้มลงจูบอย่างถนอม  จินยองคว้าตัวแจ็คสันไว้ก่อนจะจิกเล็บลงบนหลังขาว  อ๊ะ... อ๊ะ...  อือออ   เสียงครางดังขึ้นพร้อมกับน้ำรักขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือและหน้าท้องของจินยอง  ถึงจะสบายตัวขึ้นแต่ร่างบางนอนหายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อย  แต่ไม่ทันที่จะหายเหนื่อยจินยองก็ต้องรับศึกหนักอีกครั้ง

                ถึงจะช่วยให้อีกฝ่ายหายคับแน่นในกายได้แล้ว  แต่ตัวแจ็คสันเองก็ยังแน่นจนปวดหนึบ  ชายหนุ่มใช้มือปาดเอาน้ำรักขาวขุ่นที่เปอะเปื้อนอยู่เต็มหน้าท้องของอีกฝ่าย  ถูกับแกนกายของตัวเองทันทีพร้อมกับใช้นิ้วที่ยังมีน้ำขาวขุ่นเบิกทางที่บริเวณช่องทางสีหวาน

“อ๊ะ...  เจ็บ”

                จินยองที่กำลังเผลอสะดุ้งตัวทันทีที่มีสิ่งแปลกปลอมสอดแทรกเข้าไป  เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังเจ็บชายหนุ่มจึงหยุดเบิกทางก่อนจะบรรจงจูบไปที่หน้าผาก

“เราขอนะ  เจ็บนิดเดียว”

“อ๊ะ.....  เจ็บๆ  แจ็คสันนยองเจ็บ”

                ถึงจะได้ยินว่าอีกคนร้องเจ็บ  แต่แจ็คสันก็ไม่หยุดที่จะแยงนิ้วเรียวเข้าไปในทางสีหวานทีละนิ้ว  สองนิ้ว  และสามนิ้ว  จินยองเจ็บจนแทบจะขาดใจ  น้ำตาไหลออกมาเป็นทาง แต่ยิ่งร้องก็เหมือนยิ่งเพิ่มความแรงให้กับอีกฝ่าย  แจ็คสันใช้ลิ้นไล้บริเวณยอดอกที่ชูชัน  เบนควานสนใจทางด้านล่าง  เมื่อเห็นว่าจินยองเริ่มผ่อนคลาย  ชายหนุ่มก็ขยับตัวอีกฝ่ายให้ยกขาขึ้น  ส่วนตัวเองก็อยู่ในท่าที่พร้อมจะสอดใส

“อ้ากว้างๆนะ”

                เหมือนเป็นคำสั่งที่จินยองไม่สามารถปฎิเสธได้   เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าอีกฝ่ายพร้อมจึงเริ่มจับส่วนหัวยัดเข้าไปในช่องทางสีหวานที่เบิกทางไว้

“อืออออ  เจ็บๆ”

                ถึงจะเบิกทางไว้ใหญ่มากแต่เมื่อเทียบกับขนาดแกนกายที่พองตัวเต็มที่ของเขาแล้ว  มันยังเล็กเกินไปมาก  แจ็คสันหยุดขยับตัวเพื่อให้ร่างกายของอีกฝ่ายคุ้นเคยกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้าไป  แต่เขาแทบจะทนไม่ไหวเพราะด้านในช่องสีหวานช่างตอดลัดแกนกายของเขาเหลือเกิน

“อ่า....  จินยองงง  อย่าเกร็งสิ  มันตอด”

                แม้จะดูเป็นคำพูดที่ฟังแล้วน่าอายแต่จินยองก็พยายามที่จะไม่เกร็งตัวเอง   เพื่อให้จินยองไม่เจ็บมากแจ็คสันค่อยๆขยับตัวอย่างช้าๆ   ดูอาการจากสีหน้าของอีกฝ่ายที่แสดงออกมา  เมื่อเห็นว่าจินยองเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา  แจ็คสันก็เริ่มจะเปลี่ยนระดับการกระแทกให้แรงขึ้น 

“อ๊ะ.. อ๊ะ  อืออออ”

“เรียกชื่อเราสิ  จินยอง”

“แจ็คสัน  อือออ  แจ็คสัน”

                ยิ่งเรียกชื่อแจ็คสัน  อารมณ์ในตัวแจ็คสันก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้น  จังหวะที่เร็วและแรงทำให้จินยองครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษาเพราะความเสียวซ่าน  แกนกายร้อนขยับเข้าออกเสียดสีกับผนังช่องสีหวานความเจ็บปวดก่อนหน้านี้หมดสิ้นไปเหลือแต่ความเสียวสะท้านไปทั้งตัว  แจ็คสันจับตัวจินยองพลิกให้อยู่ในท่าคลานเข่า  มือหนาจับที่สะโพกแล้วค่อยๆเพิ่มความเร็วมากขึ้น 

“อืออออ  แจ็คสัน  อ๊ะ... อ๊ะ..  ไม่ไหวแล้ว” 

                แกนกายส่วนของจินยองที่พองตัวอยู่ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง   เพราะแรงกระแทกไปมาจินยองเลยจัดการรูดเอาน้ำรักออกอย่างเก้ๆกังๆและไม่ถนัดมือ 

“จินยอง  ใกล้แล้ว  อ๊ะ..”

“แจ็คสัน  อืออออ  แจ็คสัน  อ๊ะ... อ๊ะ...”

“จินยองงง  อ๊ะ... อ่า...  จินยองงง”

                แกนกายใหญ่เกร็งกระตุกสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักขาวขุ่นใส่ช่องทางสีหวานจนทะลักออกมาด้านนอก   แจ็คสันจัดการถอดแกนกายออกก่อนจะก้มลงไปจูบริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง

“เค้ารักตัวเองนะที่รัก”

“อือ  ฉันก็รักนาย”

               จินยองซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดของแจ็คสัน  เสียงลมหายใจหอบของทั้งคู่ยังคงดังสม่ำเสมอกัน  แจ็คสันดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเพื่อคลายความหนาว  มือหนาปัดผมที่บังใบหน้าหวานของอีกคน  เขาเองก็ไม่คิดว่าจะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้  แต่เมื่อร่างกายมันต้องการใครจะไปบังคับมันไหว  แจ็คสันบรรจงพรมจูบลงบนหน้าผากแล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น  ก่อนที่ทั้งสองคนจะผลอยหลับไปด้วยความเพลีย

กลับไปเม้นท์ต่อได้ที่  >>>>   http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1377202&chapter=28  

ทวิตเตอร์  @mymeya_1990   #ฟิคบ้านเช่า